Ah, Nederlanders op vakantie. Ze zijn overal en nergens ter wereld kun je ontsnappen aan hun onnavolgbare pogingen om de lokale cultuur op een iets te Nederlandse manier te benaderen. Hier volgt een selectie van acht uitspraken die zo typerend zijn dat je er spontaan van in de lach schiet, of juist even moet huilen van plaatsvervangende schaamte.
Tekst loopt verder onder de video
Een van de uitspraken: “Je m’appelle un baguette”
Stel je voor, een schilderachtig Frans wintersportdorpje op zaterdagochtend. Een ijverige Nederlandse toerist, gewapend met zijn beste Franse zin, bestelt een stokbrood door te zeggen “ik heet een stokbrood”. De bakkersvrouw, die haar gezicht inmiddels in plooi houdt uit pure professionaliteit, reikt hem het gewenste stokbrood aan. Zeker weten dat ze deze meneer de rest van de week nog vaak zal zien en horen.
Hello one McKroket
In de rij van een McDonald’s in Manchester probeert een andere held van de lage landen zijn geluk. Met een zelfverzekerde grijns bestelt hij “one McKroket”, ongetwijfeld teleurgesteld dat de Engelse menukaart zijn favoriete snack niet vermeldt. Achtentachtig likes later blijkt maar weer hoezeer we genieten van dit soort interculturele miscommunicatie.
Klagen over zand in Elba
Na een vermoeiende rit bereikt onze landgenoot eindelijk een afgelegen Italiaans strand. Zijn eerste reactie? “Al dat k*tzand overal.” Want ja, wat had je dan verwacht te vinden op een strand? Toch iets anders dan zand, blijkbaar.
“Do you hef a Telegraph?”
Een dappere ziel in Londen zoekt naar zijn vertrouwde krant en vraagt bij een kiosk naar “a Telegraph” met een zwaar Nederlands accent. De Londense verkoper moet even nadenken voordat hij begrijpt wat er wordt gevraagd. Deze uitspraak verdient een plekje in de lijst, simpelweg omdat het zo heerlijk de plank misslaat.
Regenpret in de Serengeti
Op kampeerreis in Afrika komt onze toerist aan in de Serengeti, waar het regent. Twee Nederlandse tieners staan al af te wassen en kunnen hun pret niet op wanneer een nieuwkomer zijn tent moet opzetten in de regen. De uitroep “HAHA, dat hoorde ik!” gevolgd door een krachtterm wanneer hij ontdekt dat het ook Hollanders zijn, is onbetaalbaar.
Taalverwarring in Yogyakarta
Aan het zwembad in Yogyakarta probeert een Nederlandse dame iets uit te leggen aan de ober met “and then there is another something.” Duidelijk, toch? Misschien voor haar, maar zeker niet voor de arme ober die zich afvraagt of “another something” een lokaal gerecht is.
Pancakes in de woestijn
In een Israëlische supermarkt, midden in de Negev-woestijn, ontdekt een vakantieganger Koopmans pannenkoekenmix. Een vrouw reageert verrukt dat “ze altijd wat Nederlandse dingetjes hebben!” Natuurlijk, want wat is een vakantie zonder een vertrouwde maaltijd van thuis?
De Brabantse baco-blunder
In Parijs vraagt een Brabander om een “baco” in een restaurant. Wanneer de ober hem niet begrijpt, wordt hij boos. Misschien moet iemand hem uitleggen dat “baco” niet zo universeel is als “Bonjour” of “Merci”.
Soms genieten en soms plaatsvervangend kreunen
Zo zie je maar weer, waar Nederlanders gaan, volgen vermakelijke verhalen. Het is soms genieten en soms plaatsvervangend kreunen bij de dingen die we zeggen als we denken dat niemand luistert — of wanneer we hopen dat ze ons juist wel verstaan.
Check ook:
