In de ongelooflijk boeiende wereld van de grote steden, vinden we vaak mensen die denken dat hun geboorteplaats hen automatisch verheft tot een niveau van superioriteit dat alleen kan worden bereikt door te wonen in, nou ja, een grote stad. Neem nu onze hoofdpersoon, een echte stadsbewoner, die onlangs zijn horizon verbreedde van het pittoreske Hellevoetsluis naar het bruisende Amersfoort. Een upgrade, zou je kunnen zeggen, van ‘gewoon’ naar ‘grootstedelijk’.
Dit maakt de grote stad zo belangrijk
Maar wat maakt Amersfoort zo bijzonder? Is het de architectuur, de cultuur, of misschien de rijke geschiedenis? Nee, voor onze stedelijke vriend is het de allure van het stadsleven die hem aantrekt. Zozeer zelfs, dat hij zich niet kan voorstellen dat iemand niet bekend is met Amersfoort. “Het is als zeggen dat je nog nooit in de Albert Heijn bent geweest,” grapt hij, waarmee hij blijkbaar de universele bekendheid van de supermarktketen vergelijkt met die van zijn nieuwe thuisstad.
Ook waardering voor zichzelf
Deze trotse stedeling heeft echter niet alleen een diepe waardering voor zijn woonplaats, maar ook voor zichzelf. Hij ziet zichzelf als een echte Casanova, met een roemrucht liefdesleven dat zich uitstrekt over diverse postcodegebieden van de stad. “In ieder postcodegebied een andere griet,” lacht hij, waarbij hij de indruk wekt dat hij een soort geografische Don Juan is.
Vrouwen komen naar hem toe in een grote stad
En wat is het geheim van zijn ‘succes‘? Volgens hem is het een combinatie van regelmatig de sportschool bezoeken en letten op zijn voeding. Blijkbaar is dat alles wat nodig is om de vrouwen ‘vanzelf’ naar je toe te laten komen in de grote stad. Hij geeft toe dat hij zijn keuzes voor potentiële partners zelfs baseert op hun muzieksmaak, wat aangeeft hoe oppervlakkig de dating scene in de grote stad kan zijn.
Nee of ja?
Toch is onze hoofdpersoon niet helemaal tevreden met zijn levensstijl. Hij klaagt over vrouwen die ‘nee zeggen en ja bedoelen’, en onthult een verlangen naar iets meer substantieels. Iets waar hij niet veel moeite voor hoeft te doen, omdat hij, volgens eigen zeggen, ‘er zat kan krijgen’. De ironie van zijn situatie is dat hij zichzelf ziet als een begeerd object in de grote stad, maar tegelijkertijd lijkt hij de diepere verbindingen te missen die het stadsleven vaak ontbeert. Het is een klassiek voorbeeld van de grootstedelijke paradox: je kunt omringd zijn door mensen en toch eenzaam zijn.
Belangrijk
Dus daar hebben we het, een blik op het leven in een grote stad door de ogen van iemand die zichzelf heel belangrijk vindt, simpelweg omdat hij er woont. Het is een herinnering dat, ongeacht waar we wonen, het onze waarden, acties en hoe we anderen behandelen zijn die ons echt definiëren, niet onze postcode.
Check ook: WhatsApp gesprek met jaloerse gast krijgt onverwachte wending
