In de wondere wereld van Wordfeud, het spel dat onze spellingvaardigheden tot het uiterste drijft, ontstond onlangs een verhitte discussie die de virtuele speelborden deed trillen. Het onderwerp? Het aloude, vertrouwde woord ‘schoonmaakster‘. In een tijd waarin we gevoelige snaren raken sneller dan een misplaatste autocorrectie, blijkt dit woord het equivalent van een digitaal mijnenveld te zijn.
Ruzie om het woord ‘schoonmaakster’ in Wordfeud
“Schoonmaakster? Serieus? Gewoon, dat je dat woord nog durft te gebruiken anno 2024,” begon de conversatie, al snel afdalend in de krochten van taalkundige puriteinheid. Het is alsof je, door het eenvoudige bestaan van dit woord, een onzichtbare lijn overschrijdt in het zand, een lijn die gedefinieerd wordt door iemand die duidelijk te veel tijd heeft om over dergelijke zaken na te denken.
Wat doe ik fout?
“Wat? Ik snap ‘m niet helemaal geloof ik. Wat doe ik fout?” vroeg de tegenstander, onschuldig en nietsvermoedend over de storm die hij zojuist had ontketend. Ah, de naïviteit! Alsof het niet duidelijk is dat in 2024 elke term die niet zorgvuldig is uitgekozen om de gevoelens van elke ziel op planeet Aarde te sparen, een doodzonde is.
Enorm beledigend en denigrerend
“De term ‘schoonmaakster‘ is enorm beledigend en denigrerend. Interieurverzorgster bedoel je waarschijnlijk. Of beter nog, interieurhulp, om het genderoverkoepelend te houden,” kwam de correctie, zo pedant dat je er bijna een lintje voor zou willen uitreiken. Bravo, wat een inzicht! Wie had gedacht dat een spelletje Wordfeud kon veranderen in een slagveld voor sociale rechtvaardigheid? “Jeetje, het gaat er toch gewoon om of Wordfeud het woord accepteert in dit spel? Het is maar een spelletje,” probeerde de ongelukkige ziel te sussen, duidelijk niet begrijpend dat hij zojuist een heilige koe had geslacht in de tempel van het moderne taalgebruik.
Conservatieve madness
“Please… door mensen als jou wordt deze conservatieve madness in stand gehouden. Neem jezelf en de wereld om je heen serieus en get with the program,” werd er teruggevuurd, de ironie dikker dan de plot van een soapserie. Als deze conversatie een indicatie is van waar we staan in 2024, dan zijn we niet verder gekomen dan de speeltuin – een speeltuin waar de schommels altijd bezet zijn door de meest luidruchtige kinderen. En zo vervolgde de discussie, een ballet van woorden die dansen rond de pijnlijke realiteit dat zelfs in het onschuldige spel van Wordfeud, niemand veilig is voor de lange arm van de taalpolitie.
Op een gouden weegschaal
“Boomer. Ik ben 29,” “Lieverd, neem alles niet zo letterlijk pls,” “Dat je mij steeds beschuldigt van dingen die je zelf doet, vind ik lachen,” en natuurlijk, de onsterfelijke woorden: “Ik vind het ook best beledigend dat je mij een ‘mop’ noemt. Zeg liever ‘vloerreiniger‘.” Welkom in 2024, dames en heren, waar elk woord gewogen wordt op een gouden weegschaal van sociale acceptatie en waar zelfs een onschuldig spelletje Wordfeud kan leiden tot een ruzie die, eerlijk gezegd, alleen maar hilarisch is in zijn absurditeit. Vergeet niet: in de wereld van taal en communicatie, is het altijd belangrijk om… nou ja, niet te serieus te worden. Vooral niet als het om Wordfeud gaat.
Check ook:
