Richard ging met z’n vriend Alexander skiën. Ze namen Richard’s busje en reden noordwaarts. Nadat ze enkele uren gereden hadden kwamen ze in een verschrikkelijke sneeuwstorm terecht, dus stopten ze bij een nabij gelegen boerderij en vroegen de jonge aantrekkelijke dame die de deur opende of ze konden overnachten.
“Ik ben me ervan bewust dat het buiten slecht weer is, maar ik ben onlangs weduwe geworden”, zei ze.
“Ik ben bang dat de buren zullen praten als ik jullie in mijn huis laat overnachten.”
“Wees gerust”, zei Richard.
“We zijn blij genoeg om in de schuur te mogen slapen. En als het weer verbetert zullen we bij dageraad vertrekken.”
De dame stemde in en de twee mannen gingen naar de schuur waar ze de nacht doorbrachten.
De volgende ochtend was het weer opgeklaard en ze gingen verder op weg. Ze genoten van een fantastisch skiweekend. Maar 9 maanden later kreeg Richard onverwacht een brief van een advocaat. Het duurde enkele minuten voor hij het begreep, dat het van de advocaat van de aantrekkelijke dame was, die hij tijdens het skiweekend ontmoet had. Hij ging bij zijn vriend Alexander langs en vroeg:
“Alexander, herinner je je aan die knappe weduwe van die boerderij waar we 9 maanden geleden tijdens ons skiweekend verbleven?”
“Ja”, antwoordde Alexander.
“Euh, ben je die nacht toevallig opgestaan en naar het huis gegaan om haar te bezoeken?”
“Wel, euh, ja”, zei Alexander een beetje verlegen dat hij betrapt was.
“Ik moet toegeven dat ik dat gedaan heb.”
“En heb je mijn naam in plaats van je eigen naam gebruikt?”
Alexander’s gezicht werd vuurrood en hij zei:
“Tja, kijk, het spijt me, vriend. Ik ben bang van wel. Waarom vraag je dat?”
“Ze is net gestorven en heeft me alles nagelaten.”
You must be logged in to post a comment Login