Vanmorgen werd ik wakker gebeld door de bel. Half acht.
Ik kijk uit het raam: staat onze buurvrouw voor de deur.
Bakfiets ervoor, zonnebril op, alsof het niets is.
Dus ik doe open, zij zegt:
“Hey, jij werkt toch thuis hè? Kun jij dan even op Tijmen letten terwijl ik naar yoga ga?”
Ik zeg: “Ehh, ik heb meetings vandaag.”
Zegt ze: “Oh maar hij slaapt meestal. En als hij huilt, wil hij gewoon pindakaas.”
Ze zette die Maxi-Cosi gewoon in mijn gang en was alweer weg voordat ik wat kon zeggen.
Tijmen is 2. En blijkt allergisch voor pindakaas.
In this article:
