In plaats van over sport lijkt het deze Olympische Spelen wel vooral te gaan over de genders van de deelnemers. Zo was er veel te doen over de Algerijnse bokser Imane Khalif, en nu trekt Raven Saunders, de Amerikaanse kogelstootster die non-binair is, de aandacht. Saunders verscheen in een zwart masker en een opvallende zonnebril, en had haar haar in opvallende groene en paarse kleuren geverfd.
Kogelstootster op Olympische Spelen
Saunders heeft uitgelegd dat het dragen van een masker, een gewoonte die ze tijdens de pandemie heeft aangenomen, haar zelfvertrouwen geeft en afleiding tijdens wedstrijden minimaliseert. Voor Saunders is het masker een middel om zichzelf te zijn en tegelijkertijd de mentale focus te behouden die nodig is voor hoog niveau prestaties.
Uiteenlopende reacties op genderidentiteit
De keuze van Saunders om de voornaamwoorden ‘they/them‘ te gebruiken veroorzaakte enige verwarring bij de media, en lokte diverse online reacties uit. Sommige commentaren waren ronduit negatief, waarbij op sociale media suggesties werden gedaan zoals: “Verbieden misschien voor de Special Olympics,” of “Dit is geen alfabet Olympische spelen.” Anderen stelden voor minder aandacht te besteden aan haar persoonlijke keuzes, met opmerkingen zoals “Mooi voor de Paralympische Spelen toch… daar spelen de gehandicapten.” “Het einde is zoek”, merkt iemand op.
De rol van media en publieke perceptie
Deze reacties werpen een licht op de bredere maatschappelijke discussies over gender en identiteit in de sport. Ze benadrukken een aanhoudende strijd voor acceptatie en respect voor atleten die afwijken van traditionele genderrollen, en roepen de vraag op over de verantwoordelijkheid van media en het publiek om inclusief en ondersteunend te zijn.
Reflectie op zichtbaarheid en inclusiviteit
De aanwezigheid van Saunders in de sportwereld en haar keuze om openlijk non-binair te zijn, stimuleert een noodzakelijk gesprek over inclusiviteit, diversiteit en de kracht van persoonlijke expressie in sport. Terwijl ze blijft strijden voor erkenning op haar eigen voorwaarden, herinnert Saunders ons eraan dat de sportwereld nog een lange weg te gaan heeft naar volledige acceptatie en begrip.
Check ook:
