Mary Sedgwick hoorde 20 jaar geleden dat ze aan een bepaalde ziekte lijdt, waardoor haar zicht bijna weg zal gaan. Zelf zegt ze over haar zicht: “Het voelt alsof ik naar een film kijk die langzaam wegebt.” Je begrijpt: dat is best wel vervelend. Toen ze amper meer kon zien, heeft ze 4 jaar lang geisoleerd geleefd. Dit veranderde toen ze een blindengeleidehond kreeg toegewezen. Nu, na 16 jaar, krijgt ze met een hulpmiddel te zien waar ze al die jaren lief en leed mee hebben gedeeld. Emotioneel!
