Ik kwam bij de huisarts voor iets kleins – beetje hoofdpijn, niks bijzonders.
De assistente vroeg of ik “even wat urine kon inleveren.” Dus ik kreeg zo’n bekertje, je kent het wel.
Ik naar de wc, bekertje vullen, maar toen…
De wc had zo’n automatische doortrekfunctie. Ik raakte het knopje per ongeluk aan.
Bekertje. Weg.
En ik durfde het niet te zeggen. Dus ik heb 10 minuten geprobeerd m’n blaas opnieuw te overtuigen.
Uiteindelijk liep ik terug naar de balie en zei ik:
“Hij is eh… onderweg. Naar het riool.”
Ze hebben me nog nooit zo snel een nieuw bekertje gegeven.
