Het was een spannend moment in de sporthal. De bal kwam razendsnel mijn kant op en nog voordat hij ook maar in de buurt van de vloer kwam, haalde ik vol uit met mijn voet. Met een perfecte boog vloog de bal langs de andere spelers en belandde keihard in de bovenhoek van het net. Het publiek keek even verbaasd, maar ik voelde me een absolute held.
Overmand door de adrenaline trok ik mijn shirt uit, pompte mijn vuist de lucht in en keek trots naar mijn coach, die me met een mengeling van verbazing en ongeloof stond aan te staren. Hij kwam naar me toe, sloeg zuchtend een arm om me heen en zei met een flauwe glimlach:
“Goed hoor… maar we gaan de regels van volleybal nu écht nog één laatste keer doornemen.”
Check ook:
