Een oudere heer met zilvergrijs haar wandelt op een vrijdagavond een luxe winkel aan de P.C. Hooftstraat binnen — strak pak, glimmende schoenen, en aan zijn arm een jonge vrouw die eruitziet alsof ze rechtstreeks uit een modetijdschrift is gestapt.
“Goedenavond,” zegt hij charmant tegen de verkoper. “Ik zoek iets bijzonders voor mijn vriendin. Iets exclusiefs.”
De verkoper glimlacht beleefd en haalt een elegante handtas tevoorschijn. “Deze Louis Vuitton is net binnen, meneer. Slechts €3.200.”
De man fronst. “Nee nee, u begrijpt me niet. Iets écht speciaals.”
De verkoper knikt begrijpend, verdwijnt naar achteren en komt terug met een limited edition Hermès-tas van €28.000. De jonge vrouw begint zowat te trillen van opwinding — haar ogen glanzen, ze houdt haar adem in.
“Die nemen we,” zegt de oude man resoluut.
De verkoper vraagt vriendelijk: “Hoe wilt u betalen, meneer?”
“Doe maar met een cheque,” antwoordt hij. “Ik begrijp dat u zekerheid wilt, bel maandag de bank maar even. Dan kom ik maandagmiddag terug om de tas op te halen.”
Maandagochtend rinkelt de telefoon in de winkel. Een woedende verkoper: “Meneer! Er stond helemaal geen geld op uw rekening!”
De oude man grinnikt aan de andere kant van de lijn. “Nee, dat klopt. Maar… wat een weekend, hè?”
Check ook:
