Een man komt een café binnen met… een prachtige struisvogel.
De waard – die al heel wat gewend is – vraagt: “En wat zal het zijn?”
“Voor mij een pintje en voor mijn maat hier een bruiswatertje,” luidt het antwoord.
De man en de struisvogel nuttigen hun drankje, en de man betaalt met een biljet van 50 euro.
“Dat is voor ons verbruik,” zegt de man. “Laat met de rest van het geld iedereen iets drinken, en wat er nog overschiet is voor jou.”
Dit tafereel herhaalt zich de komende weken meerdere keren.
Op een dag stappen de man en de struisvogel opnieuw het café binnen, waar ze dit keer alleen de waard aantreffen.
“Kijk,” zegt de waard, “een klant zoals jij zie ik niet elke dag. Kun je mij eens uitleggen waarom je zo royaal bent?”
“Wel,” zegt de man, “dat zit zo: een paar weken geleden reed ik over de autosnelweg, toen ik een mooi juffrouwtje zag staan met een lekke band. Ik stopte om haar te helpen. Ze was me ontzettend dankbaar en zei: ‘Ik ben de Maagd Maria, en je mag drie wensen doen. Die zal ik inwilligen.’
Mijn eerste wens was een mooie en vurige vrouw. Voilà, kijk eens naar de foto in mijn portefeuille — ik ben werkelijk goed bediend, nietwaar?” De waard knikt instemmend.
“Mijn tweede wens was dat ik heel rijk zou worden. En dat gebeurde: telkens als ik betaal met een biljet van 50 euro, wordt het ogenblikkelijk vervangen.
‘Nu begrijp ik het,’ zegt de waard. ‘En je derde wens?’
“Wel,” antwoordt de man, “toen heb ik me een struise vogel gewenst… maar ik vrees dat ik niet helemaal goed ben begrepen.”
