In een pittoresk straatje ergens in het hart van Nederland heeft een buurvrouw voor heel wat chaos gezorgd. En nee, we hebben het hier niet over een oplaaiende straatruzie of een ontsnapte kermisattractie, maar over iets veel spectaculairders: kattenpoep. Ja, je leest het goed, het bruine goud heeft weer toegeslagen in de achtertuinen, en onze leipe buurvrouw, laten we haar Gerda noemen, kon haar woede niet meer de baas.
App-gesprek tussen Gerda en haar buren
Op een mooie donderdagavond, terwijl de rest van Nederland geniet van een bord boerenkool met worst, escaleert een app-gesprek tussen Gerda en haar buren tot komische hoogtes die zelfs Shakespeare niet had kunnen bedenken. Gerda, bewapend met de overtuiging en een ontstellende afkeer van ongevraagde kattenkak, trekt ten strijde. Maar, zoals in elke goede komedie, tegen de verkeerde vijand.
Leipe buurvrouw gaat compleet uit d’r stekker
“Blijf maar lekker in je ontkenning,” begint ze, niet wetende dat haar digitale furie op de verkeerde digitale deurmat valt. Gerda dreigt met apocalyptische woede dat ze “elke nacht de stekker uit je zielige batterij auto zal trekken” als de vermeende katten nogmaals hun natuurlijke behoefte in haar tuin doen. Oh, de ironie, want de beschuldigde buren bezitten enkel zwarte katten die, zoals ze zelf zeggen, “niet eens uit onze tuin kunnen.”
Een surrealistisch randje
Het gesprek krijgt een surrealistisch randje als Gerda haar buren beschrijft als eigenaren van een “rooie met die dikke kop en zo’n vlekkerige” kat, terwijl de buren vasthouden aan hun zwarte kattenverhaal. “Heb je wat gelezen wat ik zeg,” vraagt Gerda, terwijl ze ongetwijfeld met haar smartphone zwaait alsof het een toverstokje is dat katten en hun drollen kan laten verdwijnen. De buren, in een bewonderenswaardige poging om de AIVD niet op hun dak te krijgen, blijven kalm en wijzen Gerda erop dat “de stekker uit de lader trekken gaat je niet lukken die is locked.” Gerda, onvermurwbaar in haar strijd tegen de poepende indringers, belooft alles te gaan filmen “en dan vouw ik de stront zo door je bus.”
Katten van de overburen
Als een twist aan het einde van een M. Night Shyamalan-film, komt de onthulling: het zijn de katten van de overburen! “Wist ik al maar toch bedankt en goed dat je er nu ook zelf achter bent gekomen,” sluit Gerda het gesprek af, ongetwijfeld terwijl ze haar overwinningsdans uitvoert. Dus, lieve lezers, de volgende keer dat je je buurvrouw met een verrekijker en een camouflagepak door haar tuin ziet sluipen, weet dan: ze is waarschijnlijk niet aan het birdwatchen. En aan alle katteneigenaren, een tip: misschien toch maar investeren in een katvriendelijke lock voor je tuinpoort. Je weet maar nooit wanneer je te maken krijgt met een leipe buurvrouw die het niet zo heeft op ongenode gasten in haar tuinparadijs.
Check ook:
Boze buurvrouw is niet blij met nieuwe slimme deurbel van haar buren
