Middenin de nacht, wanneer zelfs de maan lijkt te sluimeren en de sterren een oogje dichtknijpen, piepte plots een oude, bijna vergeten smartphone. De tijd? Scherp 02:23. “Hey,” sprak het scherm in een blauwe bubbel. “Dat is lang geleden zeg.” De nacht fluisterde terug met een serene stilte, onverstoord door de digitale reanimatie van een verwaterde vriendschap.
Middenin de nacht een appje
De oude vriend, laten we hem voor het gemak ‘Bob’ noemen, had een spontaan idee. Terwijl hij zich waande in de zweterige ambiance van een lokale kroeg, bedacht hij dat het een prachtig plan zou zijn om de volgende dag te gaan varen. Maar natuurlijk, hoe kan je varen zonder boot? Bob herinnerde zich de dagen van zon, water en vrijheid, allen genereus mogelijk gemaakt door de vader van onze nachtelijke smartphonebezitter. “Sta hier met in de kroeg en we willen morgen gaan varen. Heeft jouw vader die boot nog?” tikte hij, onbewust van de tijd en sociale conventies.
De volgende ochtend
Onze protagonist, een dame van praktische zin en getrouwd geluk, reageerde de volgende ochtend. De boot was al jaren geen deel meer van het familiebezit, een detail dat in Bob’s benevelde geheugen verloren was gegaan. De conversatie, aanvankelijk een onschuldig weerzien, nam een plotse wending toen Bob, na herhaaldelijk vragen, eindelijk besefte dat de boot al verkocht was. “Oooh, shit sorry,” zijn digitale gezicht kleurde rood van verlegenheid.
De antagonist is woedend
Echter, zoals elk goed verhaal, heeft ook deze een antagonist, en wel in de vorm van Bob’s jaloerse partner. Om 12:03, het moment dat zelfs de zon zich even achter een wolk verschuilt uit tweede-hands schaamte, explodeerde zij in woede. “Als je het flikt om met je vieze poten aan mijn vriend te komen ga je erachter komen wat wraak is heks,” sprak de telefoon in vurige, rode bubbels.
Kalmte van een ochtendbries
Onze heldin, gestaag en standvastig, antwoordde met de kalmte van een ochtendbries. “Hallo, hij appte mij scroll omhoog, ik ben getrouwd. Gewoon oprotten en van mijn vriend blijven hij moet jou niet hij heeft een vriendin, waarschuw je laatste keer ok!” De ironie? Ze was zelf niet geïnteresseerd in Bob of zijn nautische escapades.
Van eenvoudig appje naar drama
Zo escaleerde een eenvoudig appje middenin de nacht tot een melodrama rijk aan misverstanden en overhaaste conclusies. Laten we hopen dat Bob de volgende keer zijn telefoon op stil zet en zijn relatieperikelen voor daglicht bewaart. En zo leert men weer: app niet middenin de nacht, tenzij je bereid bent voor een plotwending à la soapserie.
Check ook:
