Student zet professor op zijn plaats

Een professor psychologie staat voor de klas. Hij neemt een lege bokaal en vult die met keien. Hij vraagt aan de klas:
“Is de bokaal nu vol?”
Er wordt instemmend geantwoord.

De professor pakt kiezelsteentjes en vult daar de bokaal mee. 

“Is de bokaal nu vol” vraagt de professor. 

Weer wordt er door de klas instemmend geantwoord

Dan neemt hij een handvol zand, gooit dat in de bokaal en het zand vindt z’n weg tussen de keien en de kiezelsteentjes. En weer vraagt hij:

“En, is de bokaal nu vol?”
En weer wordt er instemmend geantwoord.

“Wel”, zegt hij, “de bokaal, dat is je leven. De keien, dat zijn de essentiele dingen in je leven, je vrouw, je gezondheid. De kiezelsteentjes zijn de dingen die belangrijk zijn. je werk, je hobby’s. En het zand, dat zijn de extra’s, luxe, een nieuwe wagen. De filosofie die hierachter steekt is, dat je eerst je leven moet vullen met essentiele dingen, want als je begint met de extra’s, het zand, dan is er geen plaats meer voor wat echt belangrijk is. Zijn er hierover nog vragen?”

Een student staat op in de klas, opent een blikje bier en kiepert dat leeg boven de bokaal. Het bier vloeit tussen het zand, de steentjes en de keien door. Zegt de student:
“Hoe vol je leven ook is, voor een biertje is er altijd plaats !”