Net buiten het café begint de ellende al; hij voelt zijn darmen zich samentrekken en hij begint onherroepelijk te ruften. Tijdens elke stap die hij neemt, wordt het erger en erger. Hij bout al zijn ingewanden er bijna uit en de stofwolken achter hem verraden de explosies uit zijn darmkanaal. Bijna bij zijn huis aangekomen voelt hij zich betrekkelijk safe en wil dan het huis binnengaan. Echter, zijn vrouw staat hem al bij de deur op te wachten. Zij roept uit: “Schat, ik ben blij dat je er eindelijk bent want ik heb een enorm leuke verrassing voor jou!” Zij doet hem een blinddoek voor en leidt hem naar zijn stoel aan het hoofd van de eettafel. Op dit moment merkt hij dat zijn darmen toch weer op beginnen te spelen en dat hij toch nog wat ruften moet laten. Maar omdat zijn vrouw bij hem is en hij heeft beloofd om geen bonen meer te eten, moet hij zichzelf inhouden. Gelukkig gaat op dat moment de telefoon en hij moet haar beloven om niet de blinddoek af te doen terwijl zij de telefoon zal beantwoorden.
Wanneer zij weg is, maakt hij gebruik van de gelegenheid en tilt zijn ene been licht op. De bout is niet alleen hard, maar stinkt ook als een rot ei. Hij kan nog moeilijk adem halen, dus hij pakt zijn servet op de tast en begint de enorme stank weg te wapperen. Meteen daarna krijgt hij nog een niet te stoppen aanval en tilt zijn been op: “Pffffffrrrtttt”, klinkt het. Het lijkt wel een net gestarte diesel want de lucht is wederom niet om uit te houden! Hij wordt nu bijna misselijk van de lucht en begint met zijn armen te wuiven om de lucht maar een beetje weg te krijgen. Het telefoongesprek duurt erg lang en de man is nu echt in zijn element. Hij zit van links naar rechts te wiegen op zijn stoel en ruft zijn hele gasvoorraad eruit. De scheten zijn echt ongelofelijk, de een is een zachte “fluiter” met een gigantische stank, de ander een keiharde “pruttelaar” met een nog veel meer verbluffende lucht. De laatste is echt een “winner”, de ramen trillen, de borden op tafel bewegen en binnen een minuut zijn de bloemen op tafel allemaal dood, wat hij overigens niet kan zien omdat hij nog steeds geblinddoekt is. Hij probeert ondanks deze bedwelmende lucht, zijn concentratie bij het telefoongesprek te houden. Omdat het nog niet is afgelopen, gaat hij lekker door met bouten, ruften en winden laten. De een na de ander verlaat zijn kleinste gat en hij moet echt moeite doen om met zijn servet de smerig stinkende lucht weg te krijgen. Als hij in de gaten krijgt dat zijn vrouw het gesprek aan het beëindigen is, is ook zijn vrijheid ten einde. Hij legt het servet op zijn schoot en vouwt zijn handen erboven. Als een heilige zit hij met een glimlach te wachten, totdat zijn vrouw de eetkamer binnenkomt. Zij verontschuldigt zich voor de lengte van het gesprek en vraagt of hij nog stiekem onder de blinddoek heeft doorgekeken. Hij verzekert haar niet te hebben gekeken. Zij haalt dan de blinddoek weg en schreeuwt: “VERRASSING!” Hij is waarlijk geschokt en zwaar verbouwereerd wanneer hij ziet dat rondom de eettafel twaalf van zijn beste vrienden en vriendinnen zitten om de surprise party voor zijn verjaardag op te luisteren.
You must be logged in to post a comment Login