Sommige mensen nemen een afwijzing moeilijk, maar deze persoon sloeg werkelijk alles. Al sinds 2019 stuurt hij – ondanks duidelijke signalen – berichten naar een vrouw die hem al lang en breed heeft laten weten dat er geen wederzijdse interesse is. Van “Mooie auto heb je” tot “Hoe is het met jou?”, het patroon is helder: hij zoekt contact, zij wijst dat contact herhaaldelijk af.
Geen woord te veel, geen hint te weinig
Hoewel de vrouw herhaaldelijk en duidelijk liet weten geen interesse te hebben, bleef de man hopen. Hij reageerde op haar korte afwijzingen met nieuwe pogingen, vaak maanden of zelfs jaren later. Zelfs een botte “Ik was je allang al weer vergeten” bracht hem niet van zijn stuk. Met steeds opnieuw dezelfde insteek – dat hij het contact mist – probeerde hij via vriendelijke, soms verontschuldigende woorden haar toch weer tot een gesprek te verleiden. Maar ondanks de voortdurende afwijzing bleef de man doorgaan, wat voor buitenstaanders zowel tragisch als fascinerend is.
Wanneer stopt hoop en begint obsessie?
Het verhaal roept vragen op over grenzen, volharding en ongezonde verwachtingen. Een eenmalige poging na een afwijzing is begrijpelijk, maar zes jaar aanhoudend berichten sturen? Het lijkt erop dat deze man de afwijzing niet als een duidelijke grens zag, maar als een tijdelijke hindernis. Wat begon als een uiting van gemis, veranderde uiteindelijk in een patroon van aandringen dat meer weg heeft van een digitale schaduw dan een open gesprek.
Check ook:
