Een pas getrouwde boer nodigde zijn schoonmoeder uit om de boerderij te komen bekijken. De boer probeerde oprecht vriendelijk te zijn tegenover zijn schoonmoeder, hopende dat hij een vriendschappelijke relatie met haar zou kunnen opbouwen.
Bij elke gelegenheid die zich voordeed, zat ze zonder echte aanleiding te zeuren, veranderingen voor te stellen, ongevraagde adviezen te geven en maakte ze van het bezoek aan de boer en zijn bruid een ware hel.
Terwijl ze door de schuur liepen, sprong de ezel van de boer ook moe van het zeurende wijf plotseling naar voren en stootte de schoonmoeder zonder pardon om. Deze viel ongelukkig met haar hoofd en ze was op slag dood.
Op de begrafenis een paar dagen later, stond de boer achteraan in de kerk naast de kist en begroette de mensen die langsliepen.De pastoor zag dat wanneer er een vrouw langs liep en die iets tegen de boer fluisterde, hij “ja” schudde en iets antwoordde. Wanneer er een man langsliep en de boer iets toe fluisterde, schudde hij “nee” en mompelde hij ook iets terug.
De pastoor, die dit toch wel een beetje merkwaardig vond, vroeg na afloop van de dienst waarom hij bij de vrouwen telkens ja schudde en bij de mannen nee wanneer deze hem iets toe fluisterden.
De boer antwoordde:
“De vrouwen zeiden, wat een verschrikkelijk drama. En ik knikte ja en zei, ja, dat is het zeker. De mannen vroegen, kan ik jouw ezel eens lenen? En ik schudde nee en zei, dat kan niet, hij is al voor twee jaar volgeboekt.”
You must be logged in to post a comment Login